Ik accepteer dat je je voelt zoals je je voelt
Onvoorwaardelijk zijn bij de pijn
Wat is dit toch moeilijk!
En wat is het een mooie gift!
Ik kwam er weer op na het lezen van een ontroerend mooi artikel van Dirk Jan van Abshoven op kroost.org over probleemkaping als het kind een rotgevoel heeft.
"De gevolgen die dat rotgevoel voor de ouder heeft, kunnen praktisch zijn (het kost moeite, tijd, soms geld) of emotioneel (je voelt je schuldig, machteloos, onheus behandeld, gefrustreerd). Leg je de nadruk op de gevolgen voor jou – de gevolgschade – dan ‘kaap’ je als het ware het probleem van je kind, en maak je het jouw probleem. ‘Door jouw gehuil kan ik niet rustig een boek lezen’ of ‘Ik had graag een rustige avond gehad’. Hiermee zeg je onwillekeurig: ‘Mijn rotgevoel is belangrijker dan jouw rotgevoel’, en dus: ‘Ik ben belangrijker dan jij’."
Ik herken het.
Dit is waar ik als kind naar verlangde: accepteer mij met al mijn gevoelens. Wat ik wel had willen uitschreeuwen, maar nooit onder woorden kon brengen.
Ik herken het.
Ik doe het zelf ook. Als stiefmoeder, als partner en als juf kaapte ik gevoelens weg. Harmonie please
In speltherapie zei onze docent: 'kun je verdragen wat het kind je laat zien zonder meteen te willen oplossen, vragen stellen of afleiden?'
In speltherapie ben ik me er misschien daardoor meer bewust van. Ik ben meer gefocust op aanwezig blijven, oprechte aandacht en acceptatie te geven aan de ‘probleemeigenaar’. Ik zie hoe krachtig dat werkt.
Als ik kan accepteren, kan het kind zichzelf accepteren.
In de andere situaties heb ik werk te doen: ‘Ik accepteer dat je je nu voelt zoals je je voelt’ en daarmee ‘Ik accepteer jou’.

Wat een mooie reacties kreeg ik op mijn vorige post (waarom kinderen bij mij met spelen stopten. Herkenning alom. Het is iets dat blijkbaar vaker wordt gedaan. Jacqueline Schoemaker gaf me nog wat andere voorbeelden. En ik moet zeggen, ook die interventies heb ik allemaal geprobeerd als beginnend kleuterleidster. Met steeds hetzelfde onbedoelde effect: de kinderen stopten met spelen. Een kind observeren, volgen en meespelen blijkt nog niet zo eenvoudig. Daarom 5 interventies waardoor kinderen stoppen met spelen.

Ik ben daar Ik ben daar als je pas 4 jaar bent Ik ben daar als je al 12 bent Ik ben daar als je t even niet meer weet Ik ben daar als je geen woorden hebt voor wat je dwars zit Ik ben daar als je niet wilt praten Ik ben daar om zonder woorden contact met je te maken Ik ben daar zodat je je verhaal spelend kan vertellen Ik ben daar zodat je kunt doen, beleven en ervaren Ik ben daar zodat je je gezien en gehoord weet Ik ben daar zodat je je begrepen en erkend voelt Ik ben daar zodat je nieuwe dingen kan proberen Ik ben daar zodat je een positieve manier hebt om met je heftige gevoelens om te gaan Ik ben daar om voor jou te benoemen Ik ben daar zodat je (weer) durft te vertrouwen Ik ben daar als vaktherapie je kan helpen Ik ben daar als het nodig is en niet pas maanden later Ik ben daar als je ouders het ook even niet meer weten Ik ben daar in jouw stad Ik ben daar om je zorg op maat te geven Ik ben daar zolang het nodig is Ik ben daar #ikbendaar #vaktherapievaltookonderjeugdwet #jeugdhulp #speltherapie #geenwachtlijst #groenepolsbandjes #jeugdprofessional #steunjeugdzorg